Hoe voel je je als je docent tijdens de les iets persoonlijks of kwetsbaars over zichzelf vertelt? Voel je je dan meer verbonden met je docent? En maakt het uit je of docent een eerstegeneratiestudent is en dit aan je laat weten? Wat doen zulke zelfonthullingen van docenten met hoe studenten hun docenten ervaren?
Onderzoekers van de Universiteit van Californië in Los Angeles en de Universiteit van Texas in Austin voerden vier onderzoeken uit met verschillende soorten zelfonthulling door een hypothetische docent. Ze onderzochten hierbij de indrukken van studenten over deze docent en de klas.
De belangrijkste bevinding van dit onderzoek was dat zelfonthulling van persoonlijke of kwetsbare informatie (zoals worstelen op de universiteit of eerstegeneratiestudent zijn) door een docent over het algemeen de waardering, het respect, de warmte, het zoeken van hulp en het gevoel erbij te horen van studenten verbeterde in vergelijking met geen zelfonthulling. Dit suggereert dat zelfonthulling een nuttige strategie kan zijn voor docenten om een band op te bouwen met studenten en een positief klasklimaat te creëren.
De auteurs vonden echter geen bewijs dat wanneer docenten delen dat ze eerstegeneratiestudent zijn dit geen specifiek voordeel opleverde voor huidige eerstegeneratiestudenten dan voor studenten waarvan de ouders wel hebben gestudeerd. De onderzoekers verwachtten dat eerstegeneratiestudenten zich meer geïnspireerd, gemotiveerd en zelfverzekerd zouden voelen als ze zouden horen dat hun professor ook een eerstegeneratiestudent was, maar dit was niet het geval.
Het abstract
First-generation college students, who are the first in their family to attend a four-year college, often face barriers while attending college. In a series of studies, we tested whether a professor self-disclosing their own status as a first-generation student would positively impact current students (particularly first-generation students). In each study, college students read a hypothetical professor’s introduction on the first day of class, in which the intervention was embedded, and then answered questions about their perceptions of the professor and expectations for the class. Across several studies with several versions of the professor’s introduction, the results generally showed that multiple variations of disclosure resulted in positive perceptions of the professor from both first-generation and continuing-generation college students, though our findings were somewhat inconsistent between studies. This research provides new insight into the power of self-disclosure and avenues for future research to continue testing interventions which may benefit first-generation college students.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten