Meta-analyse heeft forse kritiek op studies naar mindsetinterventies

Volgens de mindset-theorie presteren leerlingen die een groeimindset hebben beter dan leerlingen met een fixed mindset. Leerlingen met een groeimindset geloven dat hun kwaliteiten en mogelijkheden niet vaststaan, maar dat deze kunnen verbeteren door bijvoorbeeld oefening en inzet. Deze theorie heeft geleid tot interventies voor het onderwijs waar van dit principe gebruik wordt gemaakt. 

In Psychological Bulletin is onlangs een zeer kritische meta-analyse verschenen waarin de effecten van dit soort interventies zijn onderzocht. Deze meta-analyse van Macnamara en Burgoyne laat ziet dat het effect van dit soort interventies op leeruitkomsten weliswaar op het eerste gezicht significant is, maar ook zeer klein (d = 0.05). Bovendien bleek er met de methodologische kwaliteit van de studies ook van alles aan de hand. Wanneer enkel de studies van de hoogste kwaliteit geanalyseerd worden blijkt het gevonden effect nog kleiner en niet-significant. Opvallend én zorgwekkend is ook dat de auteurs constateren dat wanneer de betrokken onderzoekers een financieel belang hebben bij het rapporteren van positieve bevindingen er ook positievere resultaten gevonden worden. 

Het abstract van de studie:

According to mindset theory, students who believe their personal characteristics can change—that is, those who hold a growth mindset—will achieve more than students who believe their characteristics are fixed. Proponents of the theory have developed interventions to influence students’ mindsets, claiming that these interventions lead to large gains in academic achievement. Despite their popularity, the evidence for growth mindset intervention benefits has not been systematically evaluated considering both the quantity and quality of the evidence. Here, we provide such a review by (a) evaluating empirical studies’ adherence to a set of best practices essential for drawing causal conclusions and (b) conducting three meta-analyses. When examining all studies (63 studies, N = 97,672), we found major shortcomings in study design, analysis, and reporting, and suggestions of researcher and publication bias: Authors with a financial incentive to report positive findings published significantly larger effects than authors without this incentive. Across all studies, we observed a small overall effect: d¯ = 0.05, 95% CI = [0.02, 0.09], which was nonsignificant after correcting for potential publication bias. No theoretically meaningful moderators were significant. When examining only studies demonstrating the intervention influenced students’ mindsets as intended (13 studies, N = 18,355), the effect was nonsignificant: d¯ = 0.04, 95% CI = [−0.01, 0.10]. When examining the highest-quality evidence (6 studies, N = 13,571), the effect was nonsignificant: d¯ = 0.02, 95% CI = [−0.06, 0.10]. We conclude that apparent effects of growth mindset interventions on academic achievement are likely attributable to inadequate study design, reporting flaws, and bias.