Een goede schrijver geeft goede feedback, een slechte schrijver geeft slechte feedback?

Bij peer feedback geven leerlingen feedback aan hun medeleerlingen. Hoewel het geven en ontvangen leerzaam kan zijn voor beide partijen, zijn er ook zorgen over peer feedback. Niet in de laatste plaats bij leerlingen zelf: zij vragen zich geregeld af of hun medeleerlingen wel voldoende vaardig zijn om goede feedback te geven. Als leerlingen elkaar bijvoorbeeld feedback moeten geven op een geschreven tekst, maar de feedbackgever is geen sterke schrijver, kan deze feedbackgever dan wel goede feedback geven? Een studie die onlangs verscheen in Journal of Educational Psychology onderzocht de impact van de schrijfvaardigheid van degene die peer feedback geeft op de kwaliteit van de feedback die deze leerling geeft. De auteurs, Wu en Schunn, vonden dat het nuttiger is om uit te gaan van de meer specifieke sterke en zwakke punten van elke beoordelaar. Het maakte in deze studie niet uit of een leerling in het algemeen meer of minder succesvol was in zijn eigen schrijfprestaties. Het was veeleer van belang of zij het specifieke onderwerp dat zij moesten beoordelen, onder de knie hadden. Wanneer hun eigen schrijven het specifieke probleem had dat het document dat zij moesten beoordelen, had, gaven zij minder nuttige feedback. De auteurs concluderen dat ook zwakkere schrijvers toch nuttige feedback kunnen geven aan hun medeleerlingen.

Het abstract

Although peer review has been widely used for formative assessment in writing instruction, there remain concerns about whether assessors are at a sufficient writing performance level that would allow them to identify major problems in the reviewed work and provide helpful feedback to improve draft quality. Little empirical research has examined how assessor writing performance specifically influences problem identification accuracy and helpfulness of feedback, nor has it acknowledged different grain sizes of assessor performance. Assessor writing performance at different grain sizes (i.e., performance at the levels of genre, dimension of a genre, and specific problem topic) was assessed alongside problem identification accuracy and feedback helpfulness in 234 high school students who participated in an anonymous multipeer review in a secondary writing course in the United States. A correlation analysis showed that assessor performance levels on specific problem topics were meaningfully separable, thereby allowing for consideration of the effects of assessor performance at genre, dimension, and topic levels. Multiple regression results indicated that assessor writing performance was unrelated to problem identification accuracy at any grain size. Therefore, scaffolds in the reviewing process appear sufficient to support problem identification accuracy. However, assessor writing performance, particularly on specific dimensions and specific topics, consistently predicted helpfulness of feedback, even though lower performing assessors rarely produce incorrect advice. Theoretical and practical implications of the findings are discussed.