Een kijkje in het leven van Katie

 In deze blog leren we een van de medewerkers of studenten bij Onderwijswetenschappen beter kennen. Dit keer is dat Katie van Cauter. Dit is de zesde bijdrage in een regelmatig terugkerende serie.

Dit ben ik. Mijn naam is Katie en al van jongs af aan ben ik bezig met onderwijs. Dit begon op de basisschool met ‘schooltje’ spelen, waarbij mijn twee lieve zusjes mijn leerlingen waren en mijn (achteraf gezien) vreselijke rekenlessen moesten volgen waar ik toen heel trots op was. Op de middelbare school werkte ik als tutor voor onderbouwleerlingen en deed ik mee aan de speeddate gesprekken voor profielkeuze, zat ik in de leerlingenraad en organiseerde ik allerlei activiteiten voor docenten, leerlingen en ouders. Je kan dus wel zeggen dat ik gek ben op onderwijs. Twee jaar geleden liep ik dan ook voor het eerst de collegezalen op de Uithof in. Ik had een college van de cursus Inleiding Onderwijswetenschappen. Toen ik weer thuiskwam was het eerste wat ik zei ‘hier ben ik op mijn plek’.

Een paar maanden later kreeg ik de mogelijkheid om de ResearchED te bezoeken. Dit is een congres waarbij onderzoekers, docenten en andere mensen die betrokken zijn bij onderwijs, samenkomen om te spreken over verschillende ontwikkelingen op het gebied van onderwijs. Ik heb tijdens deze dag verschillende presentaties bijgewoond van onderzoekers, docenten en schoolhoofden. Het was mooi om te zien hoe de ResearchED een brug slaat tussen onderwijsonderzoek en de onderwijspraktijk, wetende dat hier nog een grote uitdaging ligt voor beide partijen. Mijn droom voor het onderwijs zou zijn om deze samenwerking verder uit te bouwen en ik hoop hier ooit zelf ook mijn steentje aan bij te kunnen dragen. 

Mijn week bestaat voornamelijk uit schoolwerk, werken en sporten. Op dit moment volg ik de vakken Ontwerpen van Leersituaties gevorderd (OVL-G) en Train de Trainer. Voor het vak OVL-G werk ik samen met mijn projectgroep aan een grote ontwerpopdracht. Voor de cursus Train de Trainer begeleid ik elke woensdag van 15.00-20.00 een groep studenten in de cursus Coaching en Training. Deze bijeenkomsten bereid ik elke donderdagavond samen met twee andere trainers voor. Op de momenten dat ik niet met school bezig ben, werk ik op een middelbare school. Hier help ik met lesopvang en administratieve taken, zodat docenten zich kunnen focussen op het voorbereiden en geven van hun lessen. Veel van mijn avonden breng ik door op de parkeerplaats voor de sportschool met goede muziek en een barbell. Na een lange dag (thuis)werken kan ik tijdens het sporten mijn hoofd weer even leegmaken. 

Mijn leven ziet er sinds de lockdown heel anders uit. Een aantal maanden geleden ben ik vanuit het prachtige Brabant verhuisd naar Arnhem, zodat ik niet meer 2,5 uur hoef te reizen naar de Uithof. Helaas heb ik er nog niet veel aan gehad, want sinds mijn nieuwe avontuur in Arnhem, heb ik geen voet meer op de Uithof gezet. Niet alleen het fysieke onderwijs is weggevallen, maar ook borrels met vrienden, gesprekken met collega’s en sportlessen vinden tegenwoordig plaats via Microsoft Teams of Zoom. Het leven speelt zich nu af in huis, de ene keer achter mijn bureau, de andere keer met mijn laptop op de bank of buiten op het balkon voor de afwisseling. 

Online onderwijs is een uitdaging (een veel grotere uitdaging dan ik had verwacht). Soms kan ik de motivatie even niet vinden om weer achter mijn laptop te kruipen om de zoveelste kennisclip te kijken of om weer een Padlet of Mentimeter in te vullen. Ik mis met zijn allen in de collegezaal zitten en ik mis de gezelligheid tussen werkgroepen door, en daarin ben ik vast niet de enige. Online onderwijs is een uitdaging voor iedereen, ook voor docenten. Nu ik voor de cursus Train de Trainer zelf ook alle bijeenkomsten online moet vormgeven, heb ik gemerkt hoeveel tijd, moeite en creativiteit het vergt om elke week weer onderwijs neer te zetten dat studenten motiveert en zo goed mogelijk ondersteunt bij het leren. Ik wil graag tegen docenten zeggen, bedankt. Jullie werken keihard en ondanks dat studenten het misschien niet vaak zeggen, we waarderen het. 

De tijd van online onderwijs, binnenblijven en weinig sociale contacten heeft mij ook veel geleerd. Voordat in maart vorig jaar de lockdown inging, zaten er niet genoeg uren in mijn dag om alles te doen wat ik wilde en nu heb ik opeens een overschot aan tijd. In het begin voelde ik de drang om deze tijd op te vullen met ‘zinnige’ dingen. Ik wilde nieuwe dingen leren en extra activiteiten ondernemen vanuit huis. In het begin was dit prima vol te houden, maar een uitzichtloze lockdown bracht daar verandering in. Om antwoord te geven op de vraag van Joris. Het belangrijkste dat ik geleerd heb de afgelopen tijd is dat het oké is om soms even stil te staan en niks te leren. En begrijp me niet verkeerd, de drang om te leren is er nog steeds, maar soms is het ook gewoon heerlijk om op het balkon te zitten met een kop koffie en nergens aan te denken. Deze momenten zijn voor mij tijdens de lockdown net zo waardevol gebleken als het leren van nieuwe dingen en opdoen van nieuwe ervaringen. 

Eén ding is zeker voor mij, het leven na de lockdown zal niet meer hetzelfde zijn en dit geldt denk ik ook voor het onderwijs. Het onderwijs heeft in een jaar tijd een hele grote ontwikkeling doorgemaakt. We kunnen denk ik veel leren van het ‘lockdownonderwijs’ (om het dan maar even een naam te geven). Ik wil aan de volgende blogger vragen: ‘Welke ontwikkelingen in het onderwijs van het afgelopen jaar vind jij waardevol en zou jij graag willen behouden na de lockdown?’ 

Met deze vraag sluit ik mijn blog af. Ik heb wel weer genoeg achter mijn laptop gezeten vandaag. Het is tijd voor een kopje koffie op het balkon.