 |
| CDA lijsttrekker Van Haersma Buma. |
Je zou kunnen denken dat onderwijs weer hoog op de politieke agenda
staat en een belangrijk onderwerp vormt in de verkiezingscampagne.
Nadat CDA lijsttrekker Van Haersma Buma het vuurtje opstookte door te
stellen dat wat hem betreft de langstudeerboete afgeschaft moest worden,
lijkt het onderwijs weer helemaal terug als twistpunt in de
verkiezingsstrijd. Zendtijd in alle journaals en actualiteitsrubrieken,
opiniestukjes in de kranten en spoeddebatten plus een dreigende motie
van wantrouwen tegen de staatssecretaris. Waar het naartoe moet met het
Nederlandse onderwijs is weer inzet van de verkiezingen!
Volgens mij is niets minder waar. Behalve de
aandacht voor de langstudeerboete| heerst er een oorverdovende stilte
over het onderwijs in de politieke campagnes. En dat is vreemd. Waar het
afgelopen jaar het onderwijs regelmatig (negatief) in het nieuws was
(bijvoorbeeld vanwege onze dalende positie op internationale
onderwijsranglijstjes, de bezuiniging op het Passend Onderwijs, etc.)
blijft het nu stil. Wat zijn de plannen van onze politieke partijen? Wat
zijn hun speerpunten wat betreft het onderwijs? Wat is de visie van
onze lijsttrekkers over problemen en vraagstukken in het Nederlandse
onderwijs? Weet u het? Ik niet.
De aandacht
voor de langstudeerboete camoufleert dit schrijnende gebrek aan aandacht
voor het onderwijs. Begrijp me goed: ik vind het prima dat de
langstudeerboete mogelijk van tafel gaat. Maar is dit nu werkelijk het
enige en grootste onderwijsvraagstuk waar we op dit moment mee
geconfronteerd worden? Volgens mij niet.
 |
| Veel onrust over de bezuinigingen op het passend onderwijs. |
Wat
te denken van het toenemende aantal onbevoegde docenten in het onderwijs
en de gevolgen daarvan op de leerlingen? Of van de leerkrachten in het
basisonderwijs die zich steeds vaker geconfronteerd zien met grotere
klassen? Of de toetscultuur die in het onderwijs is aan het onstaan,
waarbij meer en meer getoetst moet worden, met als ogenschijnlijk
voornaamste doel controle (van scholen en docenten) en kwalificatie (van
leerlingen)? Of van de trend dat taal en rekenen/wiskunde weer meer
gewicht en aandacht krijgen in het onderwijs? Is dat een goede
ontwikkeling of gaat dat misschien ten koste van andere kennis en
vaardigheden die leerlingen op school leren?
Dit
is nog maar een beperkte greep uit onderwijsthema's waarover debat
mogelijk is. Hoe kijken onze politieke partijen tegen al deze
vraagstukken aan?
Donderdag debatteert de
Tweede Kamer weer met staatssecrataris Zijlstra over de
langstudeerboete. Er zal heus wel een oplossing gevonden worden.
Iedereen een beetje tevreden. En dan? Blijft onderwijs op de
verkiezingsagenda? Het antwoord laat zich raden. Na het gekakel en geschreeuw over de langstudeerboete, zal de stilte des te overdonderender zijn.
Wat zou er voor kunnen zorgen dat de discussie
verder wordt aangewakkerd? Zou het niet prachtig zijn als, laten we zeggen,
de nummer 23 op de lijst van D66 eens olie op het vuur gooit en komt
met een ferme uitspraak als: 'Meer gestandaardiseerde tests in het
onderwijs? Over my dead body!'. Wat zou er dan een mooie discussie
kunnen ontstaan tussen onze aankomende volksvertegenwoordigers over hun
visie voor het Nederlandse onderwijs. Ik hoop het van harte. Tot die
tijd blijft onderwijs toch een ondergeschikt thema in de
verkiezingsstrijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten